Tweede team blijft door derde overwinning aan kop!

Ook SHTV 3 heeft ons tweede team niet kunnen stoppen, met als gevolg dat we stevig bovenaan staan in de competitie. Half december zal blijken wat het waard is, als DD 5 op bezoek komt, want dat is de grote kampioenskandidaat.
De wedstrijd verliep erg spannend. Niet aan het tweede bord, waar Casper en zijn tegenstander al in Kerststemming verkeerden: na twaalf zetten (!) was het remise.
Er waren ook twee snelle beslissingen in ons voordeel. Cees won aan het vierde bord via een penning een stuk en speelde zich vrij gemakkelijk naar de winst. Richard aan het zevende kreeg na afruil van de zware stukken duidelijk het betere van het spel, de tegenstander verloor een pion, en het liep uit op een eenvoudig te winnen pionneneindspel.
Henk aan het vijfde bord leek met materiaalverlies en een verdwaalde koning te gaan verliezen, maar hij loste alle problemen knap op en bereikte remise. Wim Bergers aan het derde bord kwam ook tot een dik verdiende remise, en we begonnen al heel voorzichtig aan winst te denken. Maar in de resterende partijen stonden we moeilijk. Guus, aan het achtste bord, stond aanvankelijk prachtig, maar in een ingewikkelde stelling vol dreigingen verloor hij zijn mooie positie en uiteindelijk de partij. Ook Rob, vijfde bord, kon het niet bolwerken. Het begon met kwaliteitsverlies, en toen na lang manoevreren de stelling meer open werd kwam zijn wanhoopsoffensief te laat.
En dan Henri aan het eerste bord. Die investeerde een stuk in een kansrijke aanval, maar kwam er toch niet echt doorheen. Wel maakte hij het zijn tegenstander zo lastig dat die erg veel tijd verbruikte en tenslotte door de klok ging. En dat was nu precies het zetje dat we nodig haddden: 4,5-3,5 winst, en op de ranglijst evenveel punten als afgelopen jaar aan het eind van de competitie!

Hier nog enkele impressies van spelers:

Henk: ik verspeelde in recordtempo twee pionnen in een Italiaanse opening. Toen wit daarna een dameruil toestond om de zaak te vereenvoudigen en af te ronden, bleken zijn twee verbonden centrumpionnen plotseling wel erg ver naar voren te staan. Er ontstond een curieuze stelling, waarin mijn koning als aanvalswapen op het midden van het bord terecht kwam. En net voordat de lichte stukken van wit zijn pionnen te hulp konden schieten, had de zwarte koning al toegehapt. Het resterende eindspel was remise, maar wel typisch zo eentje die slecht is voor de bloedruk.
Rob: Doordat ik in het begin van de partij een eenvoudige combinatie over het hoofd zag, heb ik bijna de hele partij met een kwaliteit minder gespeeld. Omdat de tegenstander wat gedrukt stond, hield ik toch nog remisekansen. Ik offerde nog een kwaliteit om een doorbraak te forceren, waarna beiden een doorslaande aanval kregen. Hierbij was de tegenstander sneller, waarna verlies volgde.
Guus: Na een Nimzo-indische opening , Saemisch variant, ontstond een ware rodeo van aanvallen op de koningsvleugels met matdreigingen. Het kon alle kanten op. Nadat de kruitdampen waren opgetrokken ontstond er een gelijke stand. In tijdnood verloor ik toch nog.
Wim: ik had, bleek later, de qua rating sterkste tegenstander. Ik speelde met wit de London (d4, Lf4) en hij het Koningsindisch. Het ging min of meer gelijk op tot op een moment een gevaarlijke dame op g5 verscheen. Het lukte nog net de matdreiging te pareren, en na een handig zetje bood ik remise aan. De tegenstander ging er niet op in. Maar het kostte hem wel veel tijd. Daarna belandde de partij uiteindelijk in een afgesloten stelling en bood de tegenstander remise aan. Dat leek op dat moment een prima oplossing gezien de voordelige stand van het team.

Richard Klijnsma