Het eerste team kwam alleen aan kop door een benauwde 4,5-3,5 zege op Botwinnik 2, terwijl concurtent Belgisch Park verrassend verloor. Held van de avond was Stefan, die in mindere stelling het beslissende punt binnen bracht. Daarvoor hadden Rudi en Jeroen de partijen op gelijke hoogte gebracht, nadat Botwinnik op voorsprong was gekomen door geknoei van Sascha en Kees. Met nog slechts 1 wedstrijd voor de boeg ligt het kampioenschap voor het grijpen.
In de interne competitie bereikten Gerard en Wim na vele verwikkelingen een leerzaam pionnen eindspel.
Soms vereist zo'n eindspel ingewikkeld telwerk, maar vaak is dat niet nodig, omdat tempodwang een beslissende rol speelt. Het is dan belangrijk om een aantal loze pionzetten achter de hand te houden. Het eenvoudigste voorbeeld van tempodwang komt voor in de stelling:
De speler aan zet verliest, omdat hij de dekking van zijn pion moet opgeven; bijv. met wit aan zet 1. Kb4 Kxd4, 2. Kb3 Kd3, 3. Kb2 Ke2 en de pion loopt ongehinderd naar dame.
In boven genoemde partij staat zwart (aan zet) gewonnen, want hij heeft de extra zet h7-h6, terwijl wit zo'n zet ontbeert. Zwart wint daardoor eenvoudig met 51. ... Kg7-f6 (of Kh6), 52. Kf1-f2 Kf6-g5, 53. Kf2-f3 h7-h6 en wit verliest zijn g-pion en daarmee de partij.
Zwart verspeelde zijn tempozet echter met 51. .. h7-h6?? en nu wint wit na 52. Kf1-f2 Kg7-f6, 53 Kf2-g2! (niet Kf3?) Kf6-g5, 54. Kg2-f3 en zwart verliest zijn f-pion. In de partij speelde zwart daarom 53. ... Kf6-e5, maar na 54. Kg2-f3 Ke5-d4, 55. Kf3xf4 is hij ook verloren: na 56. g4-g5 promoveert wit's h-pion snel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten